เรื่องราวของ Sayaka สาวน้อยที่มีอายุเพียงแค่ 8 ขวบ แต่เธอกลับถูกเพื่อนที่โรงเรียนกลั่นแกล้ง โลกสีหม่นๆของเธอกลับสว่างสดใสขึ้น หลังจากได้พบกับ เจ้า Lou สุนัขน่ารักสุดขี้อ้อน ที่เข้ามาสร้างความอบอุ่นและผูกพัน จนกระทั่งมันได้หายตัวไป! เด็กน้อย Sayaka ไม่อาจสลัดความเศร้าออกไปได้ หากแต่เพียงไม่นานเธอก็ได้พบกับเจ้าหมาสีดำ และมันก็พาเธอไปพบกับ คุณลุง Fuse เจ้าของร้าน Ladybug โดยเขาก็ยังทำใจกับการสูญเสียลูกชายไปไม่ได้เช่นกัน เมื่อคนขาดทั้ง 2 คนมาเจอกัน ก็ก่อให้เกิดเป็นมิตรภาพต่างวัยอันสุดตราตรึงขึ้นมา

ดัดแปลงจากเรื่องสั้น ที่ได้รับรางวัลด้านวรรณกรรมของญี่ปุ่น

ทำให้การันตีได้ถึงผลงาน หากแต่ถึงกระนั้นเมื่อนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ก็ยังไม่ได้มีการปรับการดำเนินเรื่อง ให้มีความหวือหวานน่าสนใจพอที่จะตรึงผู้ชมเอาไว้ได้ นอกจากนี้ด้วยกลวิธีการเล่าแบบวรรณกรรม ทำให้จำต้องมีการดัดแปลงเพื่อนำมาเล่าเรื่องในเว่อร์ชั่นภาพยนตร์ให้มีความน่าสนใจมากขึ้น เพราะฉะนั้นในส่วนของเราเล่าเรื่องนั้น ทำให้ผู้ชมได้สัมผัสถึงการเพิ่มเติมเนื้อหาพร้อมทั้งผูกเรื่องราว ที่ก่อให้เกิดฉาก Drama ขึ้นมามากมาย
โดยตัวหนังมีการ พยายามขายฉากเรียกน้ำตาเยอะมาก ซึ่งก็ได้ผลอยู่เหมือนกัน แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีบางจุดที่มีการเล่าเรื่องแบบไม่น่าดึงดูด จนถึงขนาดมีช่วงที่แอบน่าเบื่ออยู่บ้าง อาจชวนให้หลับได้เลยทีเดียว นอกจากนี้ก็ยังมีการเปลี่ยนอารมณ์ พลิกจากหนังดรามาที่มีความสมจริง ไปสู่การเป็นภาพยนตร์แฟนตาซี ตามแบบฉบับวรรณกรรม ที่อาจจะแลดูเปลี่ยนเร็วมากจนเกินไปถึงขนาดผู้ชมยังรับไม่ทัน

สรุป : Show Me The Way to The Station

น่าจะเป็นภาพยนตร์อีกหนึ่งเรื่อง ที่โดนใจคนรักหนังญี่ปุ่นได้ไม่ยาก เหมาะกับผู้ชมที่ชอบคิดวิเคราะห์ ชอบชมภาพยนตร์ญี่ปุ่นที่ต้องคิดหลายตลบเมื่อชมจบ แต่หนังเรื่องนี้ก็มีจุดที่เข้ามาดึงดูดคนดูอยู่บ้าง อย่างน้อยการแสดงของสาวน้อย Sayaka รวมทั้งความน่ารักขนปุยของ Lou น่าจะตอบโจทย์คนรักเด็กและหมาได้อย่างไม่ยาก

เครดิตภาพ : จดอ – JUSTดูIT / SF Cinema